گاز اکسیژن پزشکی جزو محصولاتی می باشد که مشمول مقررات استاندارذدهای تحمیلی مطابق استاندارد ملی جمهوری اسلامی ایران شماره 3240 می باشد. گاز اکسیژن طبی باید بی رنگ، بی بو و بی طعم بوده و خصوصیت های آن مطابق جدول ذیل باشد. خصوصیت سیلندرهای آلومینیومی زیر فشار مورد به کارگیری برای ذخیره کردن گاز اکسیژن می بایست اصلی استاندارد ملی ایران ۱۲۷۶۴ مطابقت داشته باشد. گاز اکسیژن به برهان مصرف بالا در زمینه صنعت و طبابت نسبت به سایر گازها تقاضای بیشتری داشته و شارژ نمودن آن ریلکس خیس می باشد. مخزن کرایوژنیک حیاتی سایر گوشه و کنار ها متعدد می باشد و برهان تفاوت آن همین هست که کلیدی دوجداره به صورت داخلی و بیرونی می باشد، همین دو جداره دمای متمایز حیاتی یکدیگر دارند، طوری که دمای جداره درونی منفی ۲۰۰ جايگاه سانتیگراد و دمای جداره بیرونی مثبت ۵۰ درجه سانتیگراد می باشد. حدود 3 عدد اکسیژن به رخ تراکم در 100 قسمت آب شیرین در دمای 20 سکو سانتیگراد (68 جايگاه فارنهایت) در آب دریا مقداری کمتر می یابد. چون یک لیتر اکسیژن مایع به 840 لیتر اکسیژن گاز در فشار اتمسفر و 20 رتبه سانتیگراد (68 مرتبه فارنهایت) هم اندازه است. اکسیژن مایع به طوری مغناطیسی هست که در تظاهرات آزمایشگاهی; پل اکسیژن مایع ممکن میباشد در برابر وزن خود در میان قطب یک آهنربا توانا تقویت شود. اکسیژن در فشارهای نسبی بالا می تواند سمی باشد. اکسیژن مایع، به علت پارامغناطیس آن به طور موقت در یک آهنربا معلق است. یک پیکربندی الکترون اصلی دو الکترون ناپیوسته، همانطور که در اوربیتالهای dioxygen یافت می شود. اکسیژن یکپارچه نامی است که به چندین مدل انرژی بالایی از O مولکولی دیتا می تانک اکسیژن مایع شود. به عبارت دیگر، به علت لحظات مغناطیسی چرخشی مغناطیسی در الکترونها در مولکول; و انرژی مبادله منفی فی مابین همسایگی O2 مولکول. به علت این که الکترونهای ناسازگار آن، اکسیژن سه گانه اهمیت اکثر مولکولهای آلی; که اساسی چرخش الکترون هستند، به آرامی واکنش نشان می دهند.